Kwaliteitsstandaard atypische parkinsonismen

Pagina 12 Varianten MSA kent twee varianten: • MSA-parkinsonisme (MSA-P) waarbij de parkinsonverschijnselen meer op de voorgrond staan (60-80% van de westerse patiënten). • Cerebellaire MSA (MSA-C) waarbij de cerebellaire verschijnselen (vooral problemen met evenwicht en coördinatie) meer op de voorgrond staan (20-40% van de westerse patiënten). Een verouderde benaming voor MSA-C is: OPCA (Olivo Ponto Cerebellaire Atrofie). Patiënten hebben vaak, zeker na verloop van tijd, zowel parkinsonistische als cerebellaire verschijnselen. Beloop en pr o gnose MSA is progressief. In het eindstadium van de ziekte zijn vrijwel alle patiënten rolstoelgebonden. 50-70% Van de patiënten heeft uiteindelijk een urinekatheter nodig. De orthostatische hypotensie kan zo ernstig zijn dat patiënten bedlegerig worden. De gemiddelde ziekteduur van start van de symptomen tot overlijden is 5-9 jaar (range, 1-18 jaar). Een belangrijke doodsoorzaak bij MSA is een plotse dood ’s nachts geassocieerd met een stridor, maar de meeste MSA patiënten overlijden niet aan een stridor. Veelvoorkomende doodsoorzaken zijn infecties (pneumonie, urineweginfecties). Zie oo k Voorlichting ten aanzien van de prognose bij atypische parkinsonismen .