Kwaliteitsstandaard atypische parkinsonismen

Pagina 24 Toelichting en onderbouwing Parkinsonisme is een verzamelnaam voor hypokinetische rigide aandoeningen die worden gekenmerkt door een wisselende combinatie van de volgende symptomen: rusttremor, rigiditeit, akinesie en/of bradykinesie en houdingsinstabiliteit. De meest voorkomende neurodegeneratieve aandoening met parkinsonisme is de ZvP. Atypische parkinsonismen hebben gemeenschappelijke kenmerken met de ziekte van Parkinson, secundaire parkinsonismen en erfelijke neurodegeneratieve stoornissen met parkinsonklachten [21]. De neuroloog overweegt bij patiënten met neurodegeneratieve aandoeningen met een hypokinetisch-rigide syndroom de verschillende diagnoses (zie aanbevelingen) en doet hier gericht verder onderzoek naar. Om potentiele misdiagnoses te voorkomen bij het stellen van de klinische diagnose is het aan te bevelen om de diagnose te stellen door middel van: • Diagnosestelling door een neuroloog die gespecialiseerd is in bewegingsstoornissen • Diagnosestelling te verrichten volgens de internationale criteria [22]. Secundaire parkinsonismen : vasculair, infectieus, medicijnen, metabool, tumor, trauma, normal pressure hydrocephalus. Erfelijke parkinsonismen : PARK-gen/locus, spinocerebellaire ataxie, ziekte van Huntington, ziekte van Lubag, ziekte van Wilson, syndromen met NBIA (neurodegenerative brain iron accumulation) Een zorgverlener denkt met name aan AP bij parkinsonismeklachten met: • een slechte of “unsustained” respons op levodopa (er is dan wel een respons, maar deze verdwijnt na een bepaalde tijd, in tegenstelling tot de aanhoudende respons bij ZvP), • een snellere progressie van de symptomen vergeleken met de ZvP, • klinische kenmerken die niet bij de ZvP horen ( Deelvraag 1e: Wat zijn de exclusiecriteria om de ziekte van Parkinson uit te sluiten? ) . Nota bene: soms zie je wel atypische symptomen bij ZvP, maar worden deze gecompenseerd door “green flags” die zeer sterk voor ZvP pleiten [23]. Secundaire en erfelijke parkinonsonismen worden overwogen en zo mogelijk uitgesloten. Het kan soms lang duren voordat de juiste of definitieve diagnose bij atypische parkinsonismen wordt gesteld. Dit komt omdat de ziekteverschijnselen in het begin niet altijd even duidelijk zijn, er een uitgebreide differentiaal diagnose is, en er ook sprake kan zijn van “overlapsydnromen”. Ziekte van parkinson Erfelijke parkinsonis men Atypische parkinsonismen Secundaire parkinonis men