Kwaliteitsstandaard Primaire Scleroserende Cholangitis (PSC)

Kwaliteitsstandaard PSC Pagina 44 van 117 Versie 1.0 - Endoscopische therapie middels ERCP is effectief bij patiënten met stricturen gelokaliseerd in de extrahepatische galgangen en grote intrahepatische galgangen, omschreven als dominante stricturen. - Endoscopische therapie kan bestaan uit ballondilatatie of het plaatsen van een tijdelijke stent zodat de ernstig vernauwde galwegen openblijven. - Wanneer met ballondilatatie een goed resultaat wordt behaald, dan heeft deze behandeling boven tijdelijke stentplaatsing het voordeel dat niet een tweede endoscopie uitgevoerd hoeft te worden. Belangrijk is om vast te stellen welke van de 2 behandelingen het langst effect heeft voordat de vernauwing terugkomt. De DILSTENT trial is een internationale klinische studie die vanuit het AMC is opgezet om korte duur stenting met ballondilatatie te vergelijken. In totaal hebben 9 centra verspreid door Europa (waarvan 2 in Nederland) met deze studie meegedaan 68 . Het resultaat van deze prospectieve multicenter studie (waarbij naast de effectiviteit ook de veiligheid van behandeling met ballondilatatie versus behandeling met een tijdelijke stent is onderzocht bij niet terminale PSC-patiënten), is dat het plaatsen van een tijdelijke stent geen betere resultaten gaf ten opzichte van ballondilatatie en wel werd geassocieerd met een vaker optreden van behandeling gerelateerde ernstige bijwerkingen (zoals post-ERCP pancreatitis en/of bacteriële cholangitis). De aanbeveling uit dit onderzoek is dat de behandeling van eerste keuze bij dominante stricturen bij PSC patiënten ballondilatatie is. Dit is met name relevant voor patiënten met een intacte papil 68 . • Acute cholangitis Hieronder staan de Tokyo criteria bij acute cholangitis. Opgemerkt dient hierbij te worden dat bij patiënten met PSC (die bijvoorbeeld een focale cholangitis van bijvoorbeeld de linker leverkwab hebben) deze criteria kunnen afwijken. Icterus kan bijvoorbeeld ontbreken. Acute cholangitis 73 wordt meestal gekenmerkt door: • Systemische inflammatie  Koorts en/of koude rillingen (T > 38°C)  Laboratorium uitslagen: bewijs van een inflammatoire respons (leukocyten < 4 of > 10x103/μL, CRP ≥ 10 mg/l) • Cholestase  Icterus (T- Bil ≥ 34 μmol/L)  Abnormale leverfunctie uitslagen (Af > 1,5x de bovenlimiet van normaalwaarde, γGT > 1,5x de bovenlimiet van normaalwaarde, ASAT > 1,5x bovenlimiet van normaalwaarde, ALAT > 1,5x de bovenlimiet van normaalwaarde) • Beeldvorming  Biliaire dilatatie  Bewijs van de etiologie op beeldvorming (strictuur, steen, stent, etc.) Niet alle factoren zijn altijd even duidelijk aanwezig. Andere factoren, die nuttig zijn voor de diagnose acute cholangitis, zijn: • buikpijn (rechter bovenkwadrant of bovenbuik) • de voorgeschiedenis van de patiënt