Kwaliteitsstandaard atypische parkinsonismen

Pagina 144 Therapie De ernst van de stenose bepaalt de aard van het medisch ingrijpen. • Een dreigende hoge luchtwegafsluiting is een noodsituatie, die direct handelen vereist. Zodra de diagnose is gesteld, is zekeren van een vrije ademweg geïndiceerd. • Therapeutische opties zijn behandeling met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) en chirurgische interventie door middel van tracheotomie of chordectomie. CPAP (behandeling met continue positieve luchtwegdruk) Door toepassing van CPAP wordt de luchtdruk in de bovenste luchtwegen verhoogd, waardoor functionele vormen van bovenste-luchtwegobstructie worden voorkómen. CPAP moet worden ingesteld tijdens een klinische slaapregistratie, waarbij de druk stapsgewijs wordt verhoogd totdat de stridor niet meer hoorbaar is (titratie). Onderzoek toont een gunstig effect van CPAP op de levensverwachting bij patiënten met multipele systeematrofie en stridor [145-147]. Een gunstig effect van CPAP op de slaapkwaliteit is beschreven, vooral wanneer er naast de stridor ook sprake was van obstructieve apneu [145]. - CPAP kan worden beschouwd als comfortbehandeling. Als deze behandeling succesvol is, kan de beslissing tot tracheotomie worden uitgesteld. - CPAP blijkt lastig instelbaar en werkt het best bij die patiënten, die stridor ontwikkelen in een vroeg ziektestadium. - Een hardnekkig misverstand blijft dat CPAP als beademing wordt beschouwd. CPAP impliceert spontane ademhaling. Uit de literatuur blijkt dat de overleving van MSA patiënten met slaapgebonden stridor die behandeld worden met CPAP, hetzelfde is als patiënten zònder stridor. Daarnaast neemt de incidentie van plotseling overlijden in de nacht aanzienlijk af bij de behandeling. CPAP[144] Tracheotomie Bij ernstige, snel toenemende slaapgerelateerde stridor wordt tracheotomie geadviseerd. Bij een tracheotomie wordt een canule via een incisie in de hals net onder de tweede trachearing in de trachea geplaatst. Met een spraakcanule wordt de stenose in de luchtweg ter plaatse van de stembanden omzeild en blijft de stem onveranderd. Hierbij wordt in de eerste week een canule met cuff geplaatst die later wordt gewisseld voor een canule zonder cuff. - Plaatsing van een spraakcanule met cuff . Dit wordt niet voor langere tijd aangeraden, dus niet bij patiënten die hun tracheostoma levenslang zullen behouden. Zo’n canule kan verstopt raken door mucus en granulatieweefsel. Dan wordt niet alleen spreken onmogelijk, maar ook ademhalen tenzij de cuff niet is opgeblazen. - Een cuffloze canule of een tracheastent in het tracheostomakanaal heeft de voorkeur wegens het behoud van een vrije ademweg, betere bevochtiging en preventie van mucusretentie.