Kwaliteitsstandaard atypische parkinsonismen

Pagina 70 • Het is aanbevolen het bij patiënten met AP het Nederlandstalig Dysartrieonderzoek voor volwassenen (NDO-V) volledig af te nemen, om alle andere kenmerken dan hypokinesie goed te kunnen beoordelen en kwantificeren: - het beoordelen van het spontane of ongestimuleerde spreken aan de hand van spontane spraak en hardop lezen. - het beoordelen van de stimuleerbaarheid van het spreken om de mate van hypokinesie en de behandelmogelijkheid daarvan te kunnen beoordelen. - articulatorische diadochokinese om de coördinatie te kunnen beoordelen. - stemomvang en maximale fonatieduur om het stembereik en kenmerken als zwakte, spasticiteit te kunnen identificeren. Bij de interpretatie is het van belang te weten of de patiënt in een on-periode of in een off-periode is geobserveerd. Bij het volledig NDO-V onderzoek wijken mensen met AP vaak af van mensen met ZvP (alleen hypokinesie). Een getrainde logopedist kan hier zelfs de diagnose AP ondersteunen. • Het is aan te bevelen om bij elke patiënt met AP een audio en/of video-opname te maken van het spontane spreken, met als doel om de beginsituatie vast te leggen en de patiënt feedback te kunnen geven over zijn/haar verstaanbaarheid. • Voor het identificeren van cognitieve communicatiestoornissen wordt aanbevolen om bij patiënten met AP: - expliciet te vragen naar moeite met woordvinding en het voeren van een conversatie. - eventueel een screening voor cognitieve communicatiestoornissen (bijv. AfasieNet CCS (cognitieve communicatie stoornissen) af te nemen ( https://www.afasienet.com/wp- content/uploads/AfasieNet-CCS_handleiding.pdf) . Ten aanzien van dysfagie • Het verdient aanbeveling dat de logopedist bij de anamnese van klachten over het kauwen en slikken van een patiënt met AP: - vraagt naar de specifieke klachten en het beloop daarvan op zowel functieniveau (verslikken, traag eten), activiteitenniveau (weglaten van moeilijke consistenties) als participatieniveau (dineren met anderen). - vraagt naar zowel de problemen en ervaringen van de patiënt als naar veranderingen die opgemerkt zijn door de mantelzorger(s) en/of professionele verzorger(s). • Het is te overwegen om een parkinsonpatiënt voor het eerste consult de gestandaardiseerde ROMP- slikken te laten invullen. • Het wordt aanbevolen dat de logopedist bij patiënten met AP met klachten over het slikken als diagnostisch onderzoek bij voorkeur: - het spontaan eten en drinken observeert. - uitsluitend een maximale prestatietest (sliksnelheid) gebruikt om de slikcapaciteit te beoordelen als snel verslikken onwaarschijnlijk is; AP verschillen hier van de ZvP. • Het is aan te bevelen dat de logopedist bij patiënten met AP bij klachten over vaste voeding: - een maaltijd observeert en de invloed van instructies en cues beoordeelt (bij voorkeur in een natuurgetrouwe situatie). • Het is aan te bevelen dat de logopedist bij klachten over pillen slikken: - het slikken van de medicatie observeert en de invloed van instructies en cues beoordeelt. • Bij een patiënt met AP met een slikstoornis, waarvan de aard en de ernst onduidelijk is, kan de logopedist overwegen om aanvullende diagnostiek door middel van een slikvideo of FEES (Flexibele Endoscopische Evaluatie van het Slikken) te adviseren.