Previous Page  14 / 25 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 14 / 25 Next Page
Page Background

46,XY DSD: Algemeen

12

Algemeen

·

·

Multidisciplinair team

De coördinatie van de begeleiding

en behandeling van een persoon met 46,XY DSD vindt

plaats vanuit een multidisciplinair team, in een behandel-

of expertisecentrum voor DSD. De zorg wordt meestal

gecoördineerd door één specialist, de zogenaamde

regievoerend arts. Meestal is dit de (kinder)endocrinoloog,

die tevens de hoofdbehandelaar is. Daarnaast

bestaat het team uit onder andere een radioloog,

(kinder)uroloog, (kinder)chirurg, (kinder)gynaecoloog,

klinisch geneticus, (kinder)psychiater of medisch

psycholoog, klinisch chemicus en ethicus. De samenstelling

van het multidisciplinair team kan variëren afhankelijk van

het type DSD, de leeftijd van de patiënt en de behoefte van

de (ouders van de) betrokkene.

1

·

·

Diagnose

Een eenduidige classificerende diagnose is niet

altijd mogelijk bij 46,XY DSD. De betrokken specialist legt

de stapsgewijze aanpak naar het kunnen stellen van een

diagnose uit aan de ouders van het kind of de adolescent

zelf.

--

Neonataal

In eerste instantie is het belangrijkste

doel het steunen en begeleiden van de ouders en het

uitsluiten van vroege medische problemen.

1

Zorgvuldig

uitgevoerd diagnostisch onderzoek is essentieel voordat

de betrokken specialist in overleg met de ouders aan het

kind het geslacht toekent.

--

Puberteit

Wanneer diagnostiek op een later moment

plaatsvindt, in de meeste gevallen in de puberteit,

zijn er andere aandachtspunten. Het is van groot

belang dat, vanaf een eerste vermoeden van een DSD,

zorgverleners op gepaste manier met de betrokkene(n)

hierover communiceren en hierbij rekening houden met

de impact van de onzekerheid tijdens het diagnostisch

traject en de mogelijke schok van de uiteindelijke

diagnose.

·

·

Voorlichting

De medisch specialist(en) geeft de informatie

over de conditie gefaseerd en aangepast aan de capaciteit

van het kind of de adolescent. Bijvoorbeeld uitleg over de

oorzaak en eventuele consequenties voor seksualiteit en

kinderwens.

·

·

Geslachtstoewijzing

De laatste jaren vindt er geleidelijk

een ontwikkeling plaats waarbij naast de traditionele

binaire indeling van geslacht (jongen, meisje) ruimte komt

voor een ruimer denken over de geslachtstoewijzing.

Wachten met geslachtstoewijzing direct post partum of

kiezen voor geen geslachtstoewijzing zouden hierdoor

in de toekomst tot de mogelijkheden kunnen behoren.

Veel factoren (onder andere culturele en politieke)

hebben invloed op deze ontwikkeling. Een ruimdenkende

houding van zorgverleners op dit vlak bij het informeren

en adviseren van ouders van een kind met een DSD, kan

ouders en patiënten helpen bij het maken van passende

keuzes en vergroot daarmee de kans op een betere

kwaliteit van leven.

Chirurgische behandeling

·

·

Genitale chirurgie

In tegenstelling tot het verleden,

geldt tegenwoordig het advies om terughoudend te zijn

met chirurgische correcties van een ambigu genitaal op

kinderleeftijd naar een bepaald geslacht. Er zijn meerdere

redenen om te wachten met een operatie tot het kind oud

genoeg is om hierover zelf een mening te vormen en (mee)

te beslissen.

-- Er bestaat een reële kans dat het gekozen geslacht op

latere leeftijd niet overeenkomt met de genderidentiteit.

-- Het risico bestaat op vorming van hinderlijk

littekenweefsel en een matig cosmetisch resultaat.

-- Een operatie kan ook negatieve invloed hebben op

de seksuele functie op latere leeftijd. Dit geldt ook

voor situaties waarin er sprake is van een vrouwelijk

uiterlijk, waarbij door middel van een correctie van de

clitoris, vagina en labia gestreefd wordt naar een meer

anatomisch resultaat en goede seksualiteit op latere

leeftijd.

Het multidisciplinair team informeert ouders, oudere

kinderen en adolescenten hierover zorgvuldig en

herhaaldelijk zodat betrokkenen uiteindelijk een

weloverwogen beslissing kunnen nemen.

6

·

·

Vaginadilatatie

Wanneer er sprake is van een verkorte

of afwezige vagina, zijn er meerdere opties om coïtus op

latere leeftijd mogelijk te maken. Wanneer de adolescent/

volwassene dit wenst, bespreekt de gynaecoloog de

opties. Pelottetherapie is een methode om de vagina op

te rekken, die in veel gevallen succesvol is. Voordeel van

deze methode is dat chirurgie, inclusief de mogelijke

complicaties, vermeden kan worden. Als deze behandeling

niet effectief is, kan de betrokkene een vaginaplastiek

overwegen. Zowel vaginale dilatatie als vaginaplastiek

vindt bij voorkeur plaats ná de puberteit of op volwassen

leeftijd, wanneer de betrokkene hier emotioneel aan toe is.

·

·

Gonadectomie

Mensen met een DSD hebben een

verhoogd risico op kwaadaardige ontwikkeling van de

gonaden vergeleken met de algemene populatie.

13

In

het verleden gold een actief beleid ten aanzien van het

preventief verwijderen van de gonaden.

46,XY DSD: Algemeen

B

eleid