Pagina 65 - Zorgstandaard Dwarslaesie

64
Risicoplaatsen voor decubitus:
Bij rugligging: stuit, hielen, scapulae, achterhoofd, ellebogen en onderkant rug.
Bij zijligging: trochanter major, knieen, enkels en oorrand.
Bij buikligging: knieën.
Bij zitten: tuber ischiadicum en sacrum.
Maatregelen:
Zorg voor een goed antidecubitusmatras of –bed.
Inspecteer de huid 2-3 maal daags.
Drukplekken extra ontlasten.
Positie hoofd maximaal 20 graden (dan is de schuifkracht op het sacrum minimaal).
Aandacht voor kleding en bedtextiel.
Optimaliseren van de voedingstoestand in overleg met diëtiste.
Minimaliseren incontinentie.
Schakel de decubitusverpleegkundige in.
Revalidant nooit op een (dreigende) decubitusplek laten liggen.
Druk er af, schuif- en wrijfmomenten voorkomen.
Wondbehandeling.
Antidecubitus maatregelen checken.
Diep-veneuse trombose
Een diep-veneuze trombose is een trombose die meestal ontstaat in de bloedvaten van de
benen, maar soms kan deze ook in de armen optreden. Ziekteverschijnselen zijn: een slapend
(gevoelloos) been, pijn, een zwelling of rood been. Indien een bloedstolsel (trombus) uit een
diep-veneuze trombose los schiet kan een longembolie ontstaan.
Starten met antistolling tenzij er sprake is van een contra-indicatie zoals actieve
bloeding, hersenletsel en/of stollingsstoornissen.
Laagmoleculair heparine (bijvoorbeeld FraxiparineR of FragminR) 1 dd sc
Start bij voorkeur binnen 12 uur (in ieder geval binnen 72 uur). Antistolling kan
pas geruime tijd na bereiken van voldoende mobilisatie (≥ 6 uur) gestaakt
worden.
Bij complete lage dwarslaesie 2 maanden continueren na voldoende mobilisatie.
Bij complete hoge dwarslaesie 3 maanden continueren na voldoende mobilisatie.
Passief doorbewegen extremiteiten.
Lange elastische compressiekous (dag en nacht).
NHO (Neurogene Heterotope Ossificatie)
NHO is extra-articulaire en extracapsulaire laminaire botvorming in spieren en andere
omliggende weefsels rond gewrichten (Singh et al., 2003) ontstaan onder invloed van het
zenuwstelsel. NHO kan de gewrichtsmobiliteit beperken en is een risicofactor voor het
ontwikkelen van spasticiteit, decubitus en / of trombose.
Letten op vroege symptomen van NHO zoals roodheid, zwelling en warm aanvoelen van
gewrichten. In de vroege fase van de ontwikkeling van NHO is er een verhoging van alkalisch
fosfatase in het bloed te meten.
Het wekelijks bepalen van alkalisch fosfatase in serum is dan ook raadzaam.
Wanneer klinische symptomen en alkalisch fosfatase (5-10 x hoger dan normaal) aanleiding
geven tot verdenking op NHO is diagnostiek en vroege behandeling aangewezen.