Previous Page  8 / 17 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 8 / 17 Next Page
Page Background

Amyloïdose

van verminderd gevoel of tintelingen, verminderd

gevoel van warmte of koude, pijnscheuten en

uiteindelijk krachtsverlies als gevolg van verminderde

aansturing van de spieren.

·

·

Autonome neuropathie

komt bij bijna alle typen

amyloïdose voor. Bij autonome neuropathie

kan de bloeddruk scherp dalen bij opstaan

(

orthostatische hypotensie

), wat duizeligheid kan

geven. Andere uitingen van autonome neuropathie

zijn: impotentie (frequent beginsymptoom),

blaasontledigingsstoornis, incontinentie, diarree

of verstopping, stoornissen in de darmbewegingen

(gastroparese, intestinale pseudo-obstructie),

slikstoornissen, veranderde transpiratie, droge mond

en droge ogen, verminderde smaak en reuk.

-

-

Maag-darmklachten

Bij betrokkenheid van het gastro-

intestinale stelsel doen zich in lichte tot ernstige mate

klachten en afwijkingen voor als:

·

·

opgeblazen (‘vol’) gevoel;

·

·

misselijkheid;

·

·

diarree;

·

·

obstipatie;

·

·

voedingsopnamestoornissen (malabsorptie);

·

·

uitstulpingen in de darm;

·

·

darmbloedingen (beschadiging van de darmcellen,

ulceraties);

·

·

perforaties van de darmwand;

·

·

pseudo-obstructie beeld.

De maag-darmklachten en -afwijkingen kunnen ernstig

gewichtsverlies veroorzaken.

Ook autonome neuropathie kan een aantal van deze

maag-darmklachten en -afwijkingen geven. Zo komt

intestinale pseudo-obstructie

vrij weinig voor en is dan

vaker het gevolg van de neuropathie door amyloïdose

dan door stapeling van amyloïd in de darm.

-

-

Hepatomegalie

Vergroting van de lever (door

intrahepatische stapeling van amyloïd en/of door

rechtsdecompensatie) geeft bij een deel van de

patiënten leverfunctiestoornissen: verlaging albumine

(eiwit), cholinesterase en stollingsfactoren. Cholestase,

icterus en ascites zijn hiervan symptomen.

-

-

Bloedingen

De verhoogde bloedingsneiging, enerzijds

door verlaagde stollingsfactoren (ten gevolge van

binding aan het amyloïd), en anderzijds vanwege (door

nog onbekende oorzaak) verhoogde kans op trombose

en embolieën maakt dat blauwe plekken en bloedingen

makkelijk optreden. Kenmerkend zijn bloedingen rond

de oogkas: zogenaamde ‘raccoon-eyes’ (wasbeerogen).

1,3

-

-

Splenomegalie/hyposplenisme

Vergroting of

verkleining van de milt met verlies van functie en

daardoor verhoogde kans op infecties.

-

-

Artropathi

e Door stapeling van amyloïd kunnen

zwellingen van de schouders (‘shoulder pads’), pseudo-

reumatoïde artritis van de handen en polsen (carpale

tunnel syndroom) ontstaan. Artropathie is vaker de

oorzaak van het carpale tunnel syndroom dan de

neuropathie door amyloïdose.

-

-

Macroglossie

Door stapeling van amyloïd ontstaat

een vergrote tong met afdrukken van de tanden en

kiezen in de tongrand (indentaties). Dit is vrijwel

pathognomonisch. Praten, kauwen en slikken worden

beperkt door de stugge, dikke tong. Zelden leidt het

tot bemoeilijkte ademhaling. De mondhygiëne geeft

meestal geen problemen.

Minder frequent voorkomende verschijnselen

Onderstaande ziektebeelden komen minder frequent voor,

ongeveer 5% van de patiënten met AL-amyloïdose heeft

ook een van deze ziektebeelden. Waarschijnlijk komen

deze ziektebeelden vaker voor, maar worden ze door een

subklinisch verloop niet altijd onderkend.

-

-

Bijnierschorsinsufficiëntie

Gebrek aan

bijnierschorshormonen (o.a. cortisol) geeft een scala

van klachten, waarbij vermoeidheid/energieverlies

en gewichtsverlies op de voorgrond staan. De

cortisolaanmaak schiet tekort bij lichamelijke en

psychische stress (ziekte (koorts), operaties, pijn,

emoties). Ernstig tekortschieten van de cortisolaanmaak

(of onvoldoende suppletie) bij verhoogde

cortisolbehoefte kan leiden tot het ernstige beeld van

een Addison-crisis. Het ziektebeeld heeft behoorlijke

impact op het dagelijks leven, dit hangt o.a. samen met

het succesvol instellen van de hormoonsuppletie en het

risico op een Addison-crisis. Zie de brochure ‘

Informatie voor de huisarts over Bijnierziekten

’.

-

-

Struma en/of hypothyreoïdie

Vergroting van

de schildklier kan voorkomen door stapeling van

amyloïd. Wanneer dit ten koste gaat van gezond

schildklierweefsel, kan ook de schildklierfunctie

afnemen. Vermoeidheid, traagheid en gewichtstoename

zijn kenmerken van hypothyreoïdie. Mede afhankelijk

van het succes van eventueel noodzakelijke

schildklierhormoonsuppletie heeft het ziektebeeld al

dan niet invloed op het dagelijks leven.

-

-

Longproblemen

De stapeling van amyloïd in de

longen geeft het beeld van toegenomen interstitiële

tekening (grens van bloed en longblaasjes wordt beter

zichtbaar) op de thoraxfoto. De amyloïdstapeling geeft

een verstoring van de gasuitwisseling in de longen. Ook

pleuravocht wordt waargenomen. De longproblemen

kunnen dusdanig zijn dat kortademigheid met

eventueel zuurstoftekort optreedt en het fysieke

uithoudingsvermogen ernstig afneemt.

-

-

Bot-/beenmergproblemen

Door stapeling van

amyloïd in het beenmerg kan botontkalking met soms

verdringing van eigen beenmerg ontstaan. Botontkalking

leidt tot een verhoogde kans op fracturen. Wanneer ook

het beenmerg verdrongen raakt, treedt verstoring van

de hematopoeisis op. Omdat alle cellijnen aangedaan

kunnen zijn, zijn bloedarmoede, stollingsstoornissen en

stoornissen in de afweer potentiële gevolgen hiervan.

6