Previous Page  8 / 23 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 8 / 23 Next Page
Page Background

Sarcoïdose

Recidieven komen weinig voor. Bij mensen van het

negroïde ras treedt soms keloïdvorming op in littekens.

--

Lupus pernio

Dit treedt vaak op bij chronische

huidsarcoïdose. Deze geïnduceerde plaques hebben

weinig pigment. Voorkeurslokalisaties zijn de neus, de

wangen, lippen en de oren. Botcystes en longfibrose

komen vaak samen voor met lupus pernio. Meestal geeft

lupus pernio langdurig klachten.

--

Andere huidverschijnselen

bij chronische huidsarcoïdose

zijn: plaques, rode vlekkerige huiduitslag met

papels (maculo-papilaire rash), subcutane noduli,

littekenvorming, alopecia en gebieden met hypo- en

hyperpigmentatie.

7

·

·

Vergrote lymfeklieren en andere klieren (adenopathie)

Palpabele lymfeklieren komen bij ongeveer 30% van

de patiënten voor. Meestal zijn de halsklieren vergroot.

Andere lokalisaties zijn de oksels, de elleboogholte of

liezen. De vergrote lymfeklieren ulcereren niet.

Sarcoïdose kan zich op twee manieren in de lymfeklieren

voordoen:

-- In het kader van multisystemische sarcoïdose:

sarcoïdose ontstaat primair in de lymfeklier.

-- Secundair: deze zeldzame zogenaamde ‘sarcoïdlike’

reactie houdt verband met het ontstaan/de

aanwezigheid van maligniteiten bij vooral oudere

patiënten met sarcoïdose (zie

Beleid, Algemene behandeling, Surveillance

). De granulomen ontstaan dan

in de lymfeklieren in het stroomgebied van afvoerende

lymfebanen van de maligniteit.

7

Naast lymfeklieren kunnen ook andere klieren betrokken

zijn: onder andere de milt en de speekselklieren.

-- Sarcoïdose in de milt uit zich met:

·

·

pijn door kapselprikkeling;

·

·

moeheid/bleekheid (anemie);

·

·

verminderde weerstand (leukopenie);

·

·

blauwe plekken/slechte wondgenezing

(trombocytopenie).

-- Speekselklieren kunnen door granulomen vergroot zijn.

In combinatie met koorts, uveïtis anterior en Bellse

parese heet dit het syndroom van Heerfordt.

·

·

Oogklachten

Ongeveer 20-30% van de patiënten krijgt

oogklachten.

16

-- Uveïtis is de meest voorkomende oogklacht. Uveïtis kan

de enige manifestatie van sarcoïdose zijn. Patiënten

hebben dan last van:

·

·

wazig zien;

·

·

‘mouches volantes’;

·

·

fotofobie;

·

·

pijn;

·

·

tranen;

·

·

roodheid.

Uveïtisklachten kunnen in één oog of beide ogen

optreden. Uveïtis kan ook asymptomatisch verlopen.

5

SarcoÏdose kan in elk ander deel van het oog optreden.

Dit geeft:

-- (epi)scleritis;

-- ooglidafwijkingen;

-- granulomen in de conjunctivae;

-- n. opticus neuropathie (neuritis optica);

-- traankliervergroting;

-- oogkasontsteking.

Verklevingen tussen de iris en de lens kunnen op den duur

andere oogklachten veroorzaken, namelijk:

-- glaucoom;

-- staar.

Sommige patiënten worden na verloop van tijd

slechtziend/blind, vooral door glaucoom en

maculopathie.

7,16

NB: glaucoom en staar kunnen ook optreden bij langdurig

prednisongebruik.

·

·

Neurosarcoïdose

Sarcoïdose in het zenuwstelsel

(centraal en perifeer) komt bij 8-16% van de patiënten

voor.

5

De granulomen zijn ruimte-innemende processen.

Meestal is de basis van de hersenen of zijn de hersenvliezen

aangedaan: dit leidt respectievelijk tot hydrocephalus

of aseptische meningitis.

5

Ook in de hypothalamus en

hypofyse kunnen granulomen aanwezig zijn. Dit kan

hormoonstoornissen tot gevolg hebben (zie

Symptomen, Orgaangerelateerde klachten, Hormoonstoornissen )

.

Hypothermie kan optreden als de hypothalamus en/of

hypofyse in de verdrukking komen/beschadigd raken door

granulomen.

7

De granulomateuze ontstekingen kunnen ook

hersenzenuwen (neuritis optica, aangezichtsverlamming,

ook wel Bellse parese (facialis parese)) en perifere zenuwen

aantasten (onder andere dunnevezelneuropathie) (zie

Symptomen, Orgaangerelateerde klachten, Neuropatische

klachten

en zie ook

Enkele feiten, Varianten )

. Ook zijn

psychiatrische klachten, zoals psychose, beschreven als

uiting van neurosarcoïdose.

5

De neuromusculaire klachten kunnen lijken op andere

ziekten die het zenuwstelsel aantasten als multiple

sclerose (MS) of lymfomen.

Hoewel alleen een hersenbiopt deze diagnose kan

bevestigen, kunnen de klinische bevindingen samen

met onderzoek (lumbaalpunctie, MRI) voldoende

aanknopingspunten bieden om de diagnose aannemelijk

te maken.

7,17

Bij patiënten met neurosarcoïdose zijn

de neurologische klachten vaak de eerste uiting van

multisystemische sarcoïdose. Geïsoleerde neurosarcoïdose

komt zeer zelden voor.

5

·

·

Neuropathische klachten

Dunnevezelneuropathie

(DVN) kan een bijverschijnsel van sarcoïdose zijn. Deze

zogenaamde paraneurosarcoïdose komt bij 60-70%

van de patiënten voor.

5

Dunnevezelneuropathie is een

sensore neuropathie. Het uit zich in (vaak pijnlijke)

gevoelsstoornissen (paresthesieën) en vegetatieve

klachten (autonome dysfunctie).

6