Pagina 15 - Zorgstandaard Dwarslaesie

14
Oorzaken en hoogte laesie
De oorzaken voor een dwarslaesie kunnen verschillend zijn. Van Asbeck et al maken het
volgende onderscheid3:
• Ruggenmerglaesies door wervelfracturen (trauma’s);
• Ruggenmerglaesies door vasculaire stoornissen;
• Ruggenmerglaesies door ontstekingen;
• Ruggenmerglaesies door tumoren.
In andere publicaties worden daarnaast genoemd4:
• Ruggenmerglaesies ten gevolge van aangeboren afwijkingen;
• Ruggenmerglaesies door neurologische aandoeningen.
In de zorgstandaard wordt voor de verschillende behandelfasen een onderscheid gemaakt
tussen traumatische en niet-traumatische dwarslaesies.
In figuur 1 is de wervelkolom met de verschillende niveaus weergegeven.
De hoogte van de dwarslaesie is onder andere bepalend voor de ernst van de gevolgen. In het
algemeen wordt de volgende indeling gehanteerd:
• Neurologisch niveau C4 of hoger;
• Neurologisch niveau C5 t/m C8;
• Neurologisch niveau T1 t/m T6;
• Neurologisch niveau T7 t/m L3;
• Conus/caudaletsel (over het algemeen onder L1-L2).
De schaal AIS (ASIA Impairment Scale) wordt gebruikt om de mate van stoornis aan te geven:
A= Compleet
Afwezige motoriek en sensibiliteit in de sacrale segmenten S4-S5.
B = Incompleet
Afwezige motoriek maar aanwezige sensibiliteit onder het laesie-niveau, doorlopend t/m S4-S5.
C = Incompleet
Aanwezige motorische activiteit onder het laesie-niveau.
Meer dan de helft van de testspieren onder het laesieniveau heeft een kracht minder dan 3 op
de MRC-schaal5.
D = Incompleet
Aanwezige motorische activiteit onder het laesie-niveau. Tenminste de helft van de testspieren
onder het laesieniveau heeft een kracht 3 of meer op de MRC-schaal.
E = Normaal
Normale motoriek en sensibiliteit
3 Van Asbeck et al, Handboek dwarslaesierevalidatie (2007).
4 Zäch, G. et al, Paraplegie (2006).
5 Spierkrachtgradering volgens de Medical Research Council.