13
1.6 Zorginkoop en bekostiging
1.6.1 (Integrale) bekostiging en het verzekerd pakket
Momenteel is er integrale bekostiging voor drie aandoeningen middels keten-dbc’s (diagnose behandel
combinaties). Voor diabetes, COPD, hart- en vaatziekten zijn deze keten-dbc’s op basis van de bestaande
zorgstandaard in kaart gebracht. Deze keten-dbc’s dekken niet alle verzekerde zorg en betreffen de zorg die
door de huisarts en andere zorgverleners in de eerste lijn geboden worden. Bepaalde verzekerde prestaties,
zoals geneesmiddelen, diagnostiek (laboratorium, radiologie) en hulpmiddelen, vallen nu nog buiten de
keten-dbc’s. Het streven is om deze onderdelen in de toekomst wel mee te nemen. De effecten van de
invoering van de huidige keten-dbc’s worden in opdracht van de minister van VWS geëvalueerd door de
Evaluatiecommissie Integrale Bekostiging.
Inkoop van een keten van zorg is géén vast principe dat gehanteerd wordt. In het geval van de meeste
aandoeningen, met name de zeldzame(re) zoals bijv. NS is inkoop van ketenzorg niet aan de orde.
Het betreft veelal specialistische zorg welke in de tweede en derde lijn geboden wordt.
Bij onduidelijkheid over de vergoeding ten laste van het verzekerde basispakket, kunnen de verschillende
onderdelen van de zorg voor NS geduid en/of beoordeeld worden. Dit gebeurt op grond van respectievelijk
de stand van de wetenschap en praktijk en de pakketcriteria. De samenstelling van het verzekerde pakket
wordt jaarlijks vastgesteld door de minister op basis van advies van het Zorginstituut Nederland.
Meer over het pakketbeheer en de werkwijze is te lezen via:
Het is mogelijk dat zorgstandaarden zorg beschrijven die buiten het verzekerde pakket valt, bijvoorbeeld
bepaalde preventieve interventies, jeugdzorg of ondersteuning bij maatschappelijke participatie.
Zorgverzekeraars kunnen weliswaar buiten de beoordelingen van Zorginstituut Nederland om zorg inkopen,
als losse onderdelen of integraal, maar deze zorg echter niet ten laste worden gebracht van het verzekerde
basispakket. De kwaliteitsinformatie in deze zorgstandaard is te vinden in elke fase, weergegeven in
overzichtelijke schema’s. Concrete zorgactiviteiten zijn hierbij gekoppeld aan specifieke indicatiegebieden.
1.6.2 Indicatoren bij zorginkoop
Om het proces van zorginkoop enigszins inzichtelijk te maken wordt een overzicht gegeven van criteria en
indicatoren op basis waarvan inzicht in de geleverde zorg wordt verkregen. Deze criteria zijn veelal ontleend
aan bestaande sets van kwaliteitsindicatoren die van toepassing zijn op onderdelen (disciplines) van de zorg
voor NS. In geval deze ontbreken, is deze specifieke kwaliteitsinformatie gebruikt op basis van inventarisatie
van patiëntervaringen (open interviews, semigestructureerde interviews, focusgroepen en een
achterbanenquête). In eerste instantie worden deze meetinstrumenten gebruikt om interne
kwaliteitsinformatie te genereren ter sturing en verbetering van het proces. Ook is deze informatie
buitengewoon relevant voor cliënten om hun keuze op te baseren.
Zorginkoop is niet het primaire doel van deze criteria en indicatoren. Echter, bij de ontwikkeling is bij
zorgaanbieders en –inkopers getoetst of deze criteria (eventueel na doorontwikkeling) geschikt zouden zijn
voor zorginkoop in de praktijk. Vooralsnog leeft de gedachte dat de kwaliteitsinformatie helder en compleet
is. Een kanttekening is wel dat de ondersteuning bij maatschappelijke participatie in principe buiten het
kader van de zorgverzekering zal vallen, tenzij het onderdeel is van een integraal behandelplan. Per individu
zal bekeken moeten worden tot in hoeverre de patiënt noodzakelijkerwijze aangewezen is op de zorg zoals
omschreven in deze vierde en laatste fase van de zorgstandaard.
Ten slotte zal in de toekomst de kwaliteitsinformatie ook voor de IGZ relevant zijn om de toezichthoudende
rol te kunnen uitvoeren. Voor de overheid kan het stuurinformatie opleveren.
