Pagina 27 - Zorgstandaard Dwarslaesie
Basis HTML versie
26
empathie, begeleiding en ondersteuning van de patiënt en diens omgeving/familie zijn geboden.
Hier ligt niet alleen een taak voor de psycholoog en het maatschappelijk werk. Er is hier sprake
van een verantwoordelijkheid van het complete behandelteam. De revalidatiearts is degene die
de prognose met patiënt en zijn naasten bespreekt en hij vraagt concreet of er behoefte is aan
professionele ondersteuning voor de verwerking. Vaak is een (IC) verpleegkundige door het
intensieve contact de meest voor de hand liggende persoon. Naast de mondelinge informatie is
de door Revalidatie Nederland uitgegeven Factsheet Dwarslaesierevalidatie een waardevolle
eerste aanvulling.
Uit de raadpleging van mensen met een dwarslaesie blijkt dat de informatie en voorlichting in
deze fase door veel respondenten als matig (24%) of slecht (29%) is ervaren. Met name de
informatievoorziening in de perifere ziekenhuizen (de algemene ziekenhuizen, niet zijnde
traumacentra) worden op dit punt als onvoldoende ervaren. Aangegeven wordt dat de mensen
voor het verkrijgen van informatie vaak zelf het initiatief moeten nemen. Vanuit
patiëntenperspectief bekeken moet dit derhalve pro-actiever aangeboden worden, passend bij
de draagkracht en de gemoedstoestand van de betrokkene en/of diens naaste(n).
2.2.5 Kennis en disciplines
In de traumacentra dienen de noodzakelijke medisch specialistische disciplines (traumatologie,
orthopedie, neurochirurgie, neurologie, intensive care-geneeskunde, longgeneeskunde,
revalidatiegeneeskunde, paramedische professionals en verpleegkundigen) volgens een vast
protocol en duidelijkheid omtrent het hoofdbehandelaarschap beschikbaar te zijn en adequaat
samen te werken. Een frequente bijscholing van de verschillende medische, paramedische en
verpleegkundige professionals is noodzakelijk.
Een orthopedische instrumentmaker dient 7 dagen per week beschikbaar te zijn voor het
aanmeten en aanleggen van speciale braces voor wervelkolomimmobilisatie.
2.2.6 Huisvesting en voorzieningen
Voor de behandeling van patiënten met een dwarslaesie zijn in het traumacentrum geen
bijzondere voorzieningen of ruimtes noodzakelijk, maar wel specifieke (hulp)middelen zoals
anti-decubitus matrassen e.d. Patiënten met een dwarslaesie ten gevolge van een trauma
dienen wel op een vaste afdeling en niet verspreid in het ziekenhuis te worden opgenomen.
Indien er in het traumacentrum meerdere IC’s zijn, geldt ook hier dat patiënten met een
dwarslaesie op een vaste IC dienen te worden opgenomen.
2.2.7 Randvoorwaarden
Mensen met een dwarslaesie vragen hooggespecialiseerde multidisciplinaire ketenzorg. Het is
daarom erg belangrijk dat het ziekenhuis waar men direct / z.s.m. na het oplopen van een
dwarslaesie wordt opgenomen deskundig is op dit gebied. Deze deskundigheid (en de
mensen/middelen die daarbij horen) kan een ziekenhuis alleen opbouwen en onderhouden
wanneer het ziekenhuis deze gespecialiseerde zorg vaak in de praktijk moet brengen. Gezien de
lage incidentie van dwarslaesies dient naar de huidige praktijk de opvang van patiënten direct
na het oplopen van een dwarslaesie te worden geleverd door de 11 landelijk aangewezen
traumacentra. Dit zijn de 8 academische ziekenhuizen in Nederland en het St. Elisabeth
Ziekenhuis in Tilburg, de Isala Klinieken in Zwolle en het Medisch Spectrum Twente in Enschede
(zie
.
