29
Een complicatie is een onbedoelde en ongewenste gebeurtenis of toestand tijdens of volgend op medisch
specialistisch handelen, die voor de gezondheid van de patiënt zodanig nadelig is dat aanpassing van het
medisch (be-)handelen noodzakelijk is dan wel dat er sprake is van onherstelbare schade.
Complicaties na een operatie waarbij het deel van de darm zonder ganglioncellen is verwijderd zijn o.a.
naadlekkage, ileus, naadstenose, enterocolitis en incontinentie.
Naadlekkage
Het loslaten van een aansluiting tussen twee darmeinden is een naadlekkage. Bij het optreden van
naadlekkage moet er vaak opnieuw worden geopereerd en wordt meestal een stoma aangelegd. Voor
informatie over een stoma en stomazorg wordt verwezen naar d
en
.
Ileus
Ileus is een stoornis in de normale darmpassage. Er is onderscheid te maken tussen 1. een post-operatieve
ileus die normaal is na iedere buikoperatie - door de darmoperatie kan de peristaltiek later en langzaam op
gang komen- en 2. een ileus als gevolg van verkleving of littekenweefsel in de buik en die kan optreden na
een buikoperatie. Dit kan soms al een week na de operatie plaatsvinden, maar ook jaren later of nooit. In
veel gevallen wordt de ileus conservatief behandeld, d.w.z. afwachtend met geen eten of drinken en
vocht/voeding per infuus. In sommige gevallen wordt de patiënt opnieuw geopereerd om de obstructie op
te heffen. In het algemeen geldt dat na de operatie de zorgvrager op geleide van de aanwezigheid van een
ileus geen voedsel mag innemen. Hij krijgt vocht, zout en suiker via een infuus. De buik en temperatuur
worden één keer of meerdere keren per dag gecontroleerd en als de ileus voorbij is mag (rustig opgebouwd)
gedronken en gegeten worden.
Naadstenose
De vernauwing van de darm kan onder andere ontstaan door onvoldoende bloedvoorziening (ter plaatse) of
littekenvorming. De kinderchirurg kan door een rectaal toucher te verrichten controleren of er een
naadstenose is opgetreden. Een naadstenose wordt behandeld door het oprekken van de darm met
oprekstaafjes/dilatatoren/Hegars of soms een resectie van de naad en/of fibrose.
Enterocolitis
Enterocolitis is een uiting van de niet goed aangelegde darm-motiliteit en is een diffuse ontsteking van de
dunne en/of dikke darm door het stilstaan van de inhoud van de darm en de overgroei van bacteriën. Het
beeld kenmerkt zich door het uitblijven of een vermindering van ontlasting, stinkende explosieve ontlasting,
minder eten en drinken, koorts en een boller geworden buik. De patiënt krijgt aanvankelijk intraveneus
vocht toegediend (resuscitatie), hij wordt rectaal geïrrigeerd en behandeld met antibiotica afhankelijk van de
ernst. Het inbrengen van een canule in de anus gaat voorbij de interne anale kringspier, eventueel in
combinatie met het toedienen van vocht per infuus (resuscitatie). Hierdoor zal veel lucht en dunne
ontlasting het lichaam verlaten en moet de endeldarm en dikke darm meerdere malen per dag actief schoon
en leeg gespoeld worden om de toxines kwijt te raken. De toediening van antibiotica gaat meestal via infuus,
maar soms gaat de voorkeur uit naar orale toediening in verband met een betere werking in de darm. Mocht
de patiënt (niet snel genoeg) op de behandeling reageren dan is het aanleggen van een deviërend stoma
